หนังสือเรื่อง “ศาสตร์เรื่องเล่าของบทกวีจีนใหม่” ผลงานใหม่ของศาสตราจารย์ หยาง ซื่อผิง จากมหาวิทยาลัยนานาชาติศึกษาซี่ยงไฮ้ (Shanghai International Studies University) ได้ตีพิมพ์อย่างเป็นทางการโดยสำนักพิมพ์ประชาชนจีน เมื่อเดือนพฤษภาคม 2567 และได้เผยแพร่สู่สาธารณชนทั้งในประเทศและต่างประเทศ
หนังสือเล่มนี้มีคุณูปการทางทฤษฎีที่ยิ่งใหญ่อย่างน้อยสองประการ หนึ่งคือ ได้จัดการ ชี้แจง สรุป ปรับแต่ง และอธิบายเป็นครั้งแรกเกี่ยวกับวงศ์ตระกูลทางความรู้และกลไกการผลิตของการเล่าเรื่องในบทกวีจีนใหม่อย่างเป็นระบบจากระดับทฤษฎีของบทกวีร่วมสมัย และได้นำเสนอและอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับข้อเสนอแห่งบทกวีสมัยใหม่ที่สำคัญและยิ่งใหญ่ของเรื่อง “ศาสตร์เรื่องเล่าของบทกวีจีนใหม่”: ประการที่สอง ได้ปรับแต่งและสรุป “ประเพณีการเล่าเรื่อง" ที่ซ่อนอยู่ของบทกวีจีนใหม่ ที่นอกเหนือจาก "ประเพณีสื่ออารมณ์" ที่รู้จักกันทั่วไปแล้ว โดยเห็นว่าบทกวีจีนใหม่มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องด้วยอิทธิพลของประเพณีทั้งสองนี้
ชีวประวัติของศาสตราจารย์ หยาง ซื่อผิง:ดำรงตำแหน่งเป็นศาสตรจารย์ใน มหาวิทยาลัยนานาชาติศึกษาเซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน สมาชิกถาวรของสภากวีโลก รองผู้อำนวยการของที่ทำงานสภากวีโลกประจำประเทศจีน ทำงานในการวิจัยเกี่ยวกับการศึกษาข้ามวัฒนธรรมและวรรณกรรมเปรียบเทียบ และงานวิจัยวรรณกรรมร่วมสมัยของจีน ได้ตีพิมพ์ผลงานเรื่อง “ศาสตร์เรื่องเล่าของบทกวีจีนใหม่” “การสนทนาและจินตนาการแห่งการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม” “การวิจารณ์เชิงทฤษฎีของกวีนิพนธ์จีนใหม่” “กระแสหลักของบทกวีจีนใหม่ในศตวรรษที่ 20” และผลงานเล่มอื่นๆ อีก 16 เล่ม และเป็นบรรณาธิการบริหารของ "การประมวลนวนิยายเรื่องเชอร์ล็อค โฮล์มส์" และ “การประมวลผลงานแปลภาษาอังกฤษบทกวีจีนร่วมสมัย” ฯลฯ และมีการเรียบเรียงและแปลงานเรื่อง “หรงจายเสวยปี่” และ “ล่องเรือกลางคืน” และหนังสือโบราณจีนเล่มอื่น ๆ อีกมากมาย